Wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 841/11

Pozbawienie podatnika - sprzedawcy wynikającego z art. 129 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) prawa do stosowania stawki 0 % podatku, w stosunku do dostawy towarów wywiezionych poza terytorium Unii Europejskiej, od których dokonał on zwrotu podatku podróżnemu, tylko z uwagi na to, że podatnik ten nie spełnił formalnych warunków informacyjnych, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4 u.p.t.u., narusza zasadę proporcjonalności, wyrażoną w art. 31 ust. 3 w zw. z art. 2 Konstytucji RP.

Teza urzędowa

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia WSA (del.) Danuta Oleś, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. Spółka komandytowa z siedzibą w D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 31 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Rz 749/10 w sprawie ze skargi B. Spółka komandytowa z siedzibą w D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 27 sierpnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za lipiec 2008 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w R. na rzecz B. Spółka komandytowa z siedzibą w D. kwotę 3800 (słownie: trzy tysiące osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 31 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Rz 749/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę "B." Spółka komandytowa z siedzibą w D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z 27 sierpnia 2010 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2008 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w R. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w R. z 24 lutego 2010 r., określającą spółce z tytułu podatku od towarów i usług za lipiec 2008 r. zobowiązanie podatkowe w wysokości wyższej niż została zadeklarowana przez tę spółkę.