Zrzeczenie się roszczeń - skutki w VAT

Nabywcy towarów, którzy otrzymali wadliwy towar lub po pewnym czasie stwierdzili jego wadę, mają prawo żądać od sprzedawcy wydania towaru wolnego od wad lub jego naprawy. W praktyce często zdarza się, że sprzedawcy nie są w stanie spełnić żądania nabywcy. W celu uniknięcia sporu sądowego wielu sprzedawców decyduje się na zawarcie ugody z nabywcami wadliwych towarów. W większości przypadków w treści ugody nabywca oświadcza, że zrzeka się roszczeń związanych z wadliwym towarem, a sprzedawca zobowiązuje się do dostarczenia na jego rzecz innego towaru lub wyświadczenia określonej usługi. Tego rodzaju zachowanie rodzi określone skutki podatkowe. Powstaje pytanie, czy na gruncie VAT sprzedawca powinien potraktować swoje zachowanie jako czynność nieodpłatną. Czy też zrzeczenie się roszczeń przez nabywcę wadliwego towaru sprzedawca powinien potraktować jako swoisty rodzaj zapłaty za wykonaną przez siebie czynność. W artykule przedstawiamy sposób rozliczenia VAT przez sprzedawcę i nabywcę przy założeniu, że po stronie sprzedawcy mamy do czynienia z czynnością nieodpłatną, jak również, że czynność ta stanowi odpłatne świadczenie usług lub odpłatną dostawę towarów. Należy jednak podkreślić, że uznanie działań sprzedawcy za mające charakter nieodpłatny może narazić go na spór z organami podatkowymi. Organy podatkowe uznają, że zrzeczenie się roszczeń przez kupującego to odpłatne świadczenie usług. Dochodzi de facto do umowy barterowej. Sprzedawca daje kupującemu towar lub usługę, a w zamian otrzymuje usługę. Obie strony transakcji muszą rozliczyć VAT.