Jak ustalać miejsce świadczenia usług na ruchomościach

Polska ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia usług na majątku ruchomym. W związku z tym określenie to należy interpretować przede wszystkim w oparciu o wykładnię językową i potoczne rozumienie tego pojęcia.

Jakie usługi zaliczamy do usług na majątku ruchomym

Do usług na majątku ruchomym możemy zaliczyć (...) wszelkie usługi związane z majątkiem ruchomym (...) nie dotyczy to natomiast wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome (T.M. VAT. Komentarz. Rok 2007, str. 325). Zatem „usługi na majątku ruchomym” stanowią usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie. Aby można być uznać świadczone usługi za usługi na majątku ruchomym, podatnik świadczący usługę nie może być właścicielem towaru powierzonego ani towaru wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego. Istota usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym opiera się na założeniu, że usługodawca otrzymuje od zleceniodawcy dany materiał i przetwarza go w taki sposób, aby otrzymać pożądany przez zleceniodawcę wyrób. Typowymi przykładami tych czynności są m.in.: ulepszenie (uszlachetnienie) lub przerobienie powierzonych surowców, towarów albo półproduktów oraz wytworzenie lub montaż nowego towaru z powierzonych materiałów. Wspólną cechą tych procesów jest nadanie istniejącym przedmiotom nowej formy poprzez przetworzenie. Przepisy podatkowe nie określają rodzaju ani charakteru prac, jakie mogą być wykonane w ramach usług na ruchomym majątku rzeczowym. Zatem mogą to być drobne prace (np. zlecenie heblowania desek i zbijania palet), a także świadczenia złożone wymagające zaangażowania wielu różnego rodzaju prac (budowa łodzi). W każdym przypadku otrzymuje się jakiś wyrób finalny spełniający wymagane kryteria (paleta, łódź). Do wykonania tych usług podatnik może wykorzystać również własne towary. Aby jednak usługi na majątku ruchomym nie straciły swojego charakteru, zleceniodawca musi powierzyć materiały o charakterze podstawowym, istotnym dla danego towaru. Czynności zleceniobiorcy muszą polegać na wytworzeniu towaru z tych materiałów, z ewentualnym zastosowaniem dodatkowych materiałów własnych, niezbędnych do wykonania świadczenia głównego.

Przykład