Artykuł
Jak rozliczyć dodatkowe koszty umowy z kontrahentem zagranicznym
Dokonując dostawy towarów czy świadcząc usługi na rzecz kontrahenta zagranicznego, niejednokrotnie obciążymy go dodatkowymi kosztami, które powstały przed transakcją, w jej trakcie, a niekiedy nawet po transakcji (np. transport, ubezpieczenie, koszty pośredników, usuwanie usterek, koszty przejazdów i zakwaterowania pracowników). W VAT takiego dodatkowego obciążenia możemy dokonać na trzy sposoby: koszty te wliczamy do podstawy opodatkowania zasadniczej transakcji, oddzielnie je refakturujemy lub "przerzucamy" je notą obciążeniową jako niepodlegający VAT zwrot kosztów. Należy przy tym pamiętać, że podatnicy nie mają dowolności w wyborze jednego ze wskazanych rozwiązań. O tym, które rozwiązanie jest właściwe, decydują tylko i wyłącznie faktyczne okoliczności transakcji oraz odpowiednie regulacje VAT.
Wliczanie dodatkowych kosztów do wspólnej podstawy opodatkowania
W przypadku obciążania kontrahenta zagranicznego dodatkowymi kosztami umowy najczęściej należy je wliczyć do podstawy opodatkowania zasadniczego świadczenia (podobnie zresztą jak w obrocie krajowym).
Powyższy wniosek, mimo że - być może - mało popularny, gdyż powszechną praktyką jest raczej stosowanie refaktur, wynika w szczególności z dwóch następujących przesłanek.
Przede wszystkim należy mieć na uwadze, że określona w przepisach VAT definicja podstawy opodatkowania ma charakter niezwykle szeroki. Podstawę opodatkowania stanowi kwota należna od nabywcy, ta natomiast obejmuje całość należnego od nabywcy świadczenia (art. 29 ust. 1 ustawy o VAT).
Podobne brzmienie ma odpowiedni przepis dyrektywy 2006/112/WE, tj. jej art. 73. Zgodnie z nim podstawa opodatkowania zasadniczo obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma, w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Ponadto w art. 78 dyrektywy 2006/112/WE ustawodawca wspólnotowy postanowił jeszcze dobitniej podkreślić szerokie rozumienie pojęcia "podstawa opodatkowania". Zgodnie z jego brzmieniem obejmuje ona również wszelkie podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT, a także koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
